Herfst - zwart wit kijken

Zwart-wit kijken

(Bijna) kale bomen, natte straten, regenbuitjes en mensen die diep weg gedoken in hun kragen voorbij lopen.
Grijs, veel grijs in de lucht, maar wel met prachtige variaties. Verbijsterend eigenlijk als je ziet hoe veel schakeringen je kunt ontdekken. Veel "shades of grey" - wel meer dan 50 tinten.
Ook zonder kleur kan iets mooi zijn, zolang je er maar niet zwart-wit naar kijkt.

Eigenlijk, zoals in het hele leven, waarin zwart-wit kijken meestal ook niet het meest mooie naar voren haalt. Sterker nog, soms denk ik wel eens dat zwart-wit kijken juist de negativiteit naar voren haalt. Dat daar dan de schijnwerpers op worden gezet in plaats van op de positieve dingen die er zijn.

Als in het journaal, waar elke dag weer kommer en kwel wordt weergegeven en af en toe ook eens wat leuk is. Betekent dat, dat er weinig leuks gebeurt? O nee, maar we laten het niet, of minder, zien.
Behalve op "momenten". Beelden van lente-terrassen, zomerse plaatjes van het strand, een gewonnen prijs, of iets dergelijks. En natuurlijk in december: dan kleurt alles weer rood en goud en zilver en ho-ho-ho doet iedereen weer vriendelijk(er). We nemen weer een kerstsingle op met bekende sterren voor het goede doel en maken zo een einde aan die straffe herfst. Zelfs de gemiddelde reclame wordt vriendelijker en minder belachelijk.

Totdat het dadelijk januari is en er sneeuw valt en de witte massa het donker van de vroege avonden accentueert. Dan wordt het pas echt zwart-wit kijken.

Dan hebben wij weer de uitdaging om alles toch met kleur te zien.